Փետրվարի 6-ին Սանկտ Պետերբուրգում տեղի ունեցավ երկար սպասված և աղմուկ հանած ռեփ-բաթլը երկու հայտնի ռուս ռեփերների` լեգենդար Centr խմբի նախկին մասնակից Գուֆի (Ալեքսեյ Դոլմատով) և Պտախայի (Դավիթ Նուրիև) միջև։
Ստեղծագործական մենամարտի շրջանակում, բացի փոխադարձ վիրավորանքներից (ժանրի թելադրանքով) հնչել է նաև Գուֆի «հայկական հովանավորություն» մասին ակնարկը։ Սա երկու ռեփերների կյանքում «հայկական դրվագի» առաջին դեպքը չէր։
Բաթլի երրորդ փուլում Պտախան հայտնել է, որ Գուֆին հայերն են «հովանավորում»։
Ի դեպ, ես լսել եմ, որ Լյոշային այժմ հայերն են հովանավորում։
Տարօրինակ է, չէ՞ որ դու եկվորներին չես սիրում։
Գուֆի և հայերի կապի մասին խոսվել է նաև նախկինում։
Մի քանի ամիս առաջ համացանցում տեսանյութ էր հրապարակվել, որտեղ Գուֆը հայ ընկերների հետ (տեսանյութում նրա հետ է Հայաստանում հայտնի երգիչ NAREK-ը) կատարում է «Ով սիրուն, սիրուն» հայտնի ստեղծագործությունը։
Բացի այդ Գուֆը նաև մի երգ ունի, որը կոչվում է «Իմ հայ ընկերը», որում ռեփերը պատմում է «նախկին լավագույն ընկերոջ» պատմությունը։ Երգում հայկական բառեր և անուններ են հնչում։
– Ալո, տիկին Սուսաննա,
Բարև ձեզ (հայերեն է ասում), Արմանին կարելի՞ է։
Բացի այդ, համացանցում տարածված է նաև հայ բիթմեյքեր Միշոյի հետ համատեղ կատարումը, որտեղ Գուֆը արտասանում է հայերեն` «ո՞նց ես», «կամաց-կամաց», «շնորհակալություն», «ցտեսություն» և այլն (ուշադրություն, տեսագրության մեջ անհարկի խոսքեր կան)։
Նշենք, որ Գուֆի հակառակորդ Պտախայի կենսագրությունում հայկական տարրեր նույնպես կան. Դավիթ Նուրիևի հայրը հայ է, մայրն` ադրբեջանցի։
«Տասը տարեկանից Մոսկվայում եմ ապրում։ Լքել ենք երկիրը, որովհետև պատերազմ սկսվեց։ Հայրս հայ է» — մի անգամ պատմել է ռեփերը` խոսելով այն մասին, թե որտեղ է ծնվել և ինչու է լքել Բաքուն։
Պտախայի արվեստում կա նաև «Ցեղասպանություն» երգը, որը կռվախնձոր է դարձել համացանցի ֆորումներում. ադրբեջանցի օգտատերերը պնդում են, որ այն Խոջալուի դեպքերն է նկարագրում, իսկ հայերը կարծում են, որ այն նվիրված է Հայոց ցեղասպանությանը։
Վեճերն ու մեկնաբանությունները չեն դադարում տեքստի չեզոք դիրքորոշման պատճառով, որում Պտախան ազգերի և ամսաթվերի անուններ չի նշում, այլ դատապարտում է ցեղասպանությունը որպես այդպիսին.
«Իսկ ո՞վ է հանդգնել երեխային ուրախությունից զրկել։
Ո՞վ է հանդգնել աշխարհին այսքան ստորություն անել։
Աստված, ասա, ինչու՞ է մարդկանց հավերժ պատերազմ պետք։
Դու ես մեզ ստեղծել, ինչո՞ւ ես քո դեմ հանել»։