Տպել
Սա 1630 թվականի Սուրբ Աստվածաշնչի երկրորդ էջից է, որտեղ նշված է Հայաստանը որպես մարդկության ծագման վայր: Ավելի ուշ, 18-րդ դարից հետո, Հայաստանը ջնջվեց Աստվածաշնչից, երբ 1600 թվականներից մինչև 1749 թվականները Հակոբոս Թագավորի Աստվածաշունչը փոփոխվեց:
Ոչ մի հայի երբևէ չի հետաքրքրել հարցնել, թե ինչպես է ամբողջ աշխարհը ընդունում Հայաստանը որպես առաջին քրիստոնյա ազգ, սակայն նոր Աստվածաշնչում մեր մասին նշված է միայն մեկ անգամ: Մենք չենք խոսում անգամ Արարատի և Նոյի մասին, որոնք նույնպես շատ քիչ են նշվել Աստվածաշնչում, այլ խոսում ենք Արմենիա բառի մասին, որը գոյություն է ունեցել Աստվածաշունչի միայն մեկ հատվածում: Ստուգեք ցուցանիշը և կտեսնեք, թե ինչ է Աստվածաշունչն ասում Հայաստանի մասին:
«2 Թագավորներ 19:37 – և դա գալիս է նրանից, որ նա երկրպագում էր Նիզրոքին, իր Աստծուն, և որ Ադրամելէքը և Սարասարը, նրա որդիները, զարկեցին սրով, և փախան Հայաստան երկիր, որից հետո Էսորհադոն, որն իր որդին էր թագավորեց իր փոխարեն» Սա է արդյոք այն ամենը, ինչի մենք արժանի ենք որպես քրիստոնյաներ: Դա բավական արտառոց և տարօրինակ միջոց է առաջին քրիստոնյա ազգը պատվելու համար: Ճշմարտությունն այն է, որ հասարակությունը այնքան սոցիալապես խեղաթյուրված է, որ չի կարողացել հասկանալ և հետևել պատմական կարևոր իրադարձությունների ճշմարտությանը: Այդ իրադարձությունների կարևորագույններից մեկը քրիստոնեական բարեփոխումն էր:
Խաչակրաց արշավանքներից հետո քրիստոնեական աշխարհը բաժանման ենթարկվեց, և Մագնա Քարտա կարուցելուց հետո Եվրոպայի կեսը ցանկացավ դուրս գալ Հռոմի հին քրիստոնեական կայսրության ղեկավարությունից և նվաճեց այս ամենը, ձեռք բերելով ազատություն և անկախություն: Բարեփոխված քրիստոնյաները Աստծո փոխարեն հավատում էին միապետության, իսկ ուղղափառ և կաթոլիկ քրիստոնյաները հավատում էին աստվածային իրավունքի իշխանությանը:
Միտքը կայանում էր նրանում, որ նրանք ծագել էին հինագույն աստվածներից և երկրի երեսին ապրող ոչ մի միապետ չէր կարող փոխարինել Աստծուն: Այս վեճը դարեր շարունակ հանգեցրեց արյունալի պատերազմների և որից հետո բարեփոխված քրիստոնյաները անջատվեցին Եվրոպայից և նավարկեցին դեպի Ամերիկա, նոր աշխարհ, ստեղծելով իրենց սեփական կայսրությունները, ովքեր այսօր իշխում են մեզ: Անկախություն և ազատություն ստանալուց և քրիստոնեական կայսրությունից հեռանալուց հետո, նրանք իրավունք վերապահեցին փոխել Աստվածաշունչը սեփական տարբերակով և սեփական մարգարեներով, ինչպես նաև ջնջել Հայաստանը Աստվածաշնչից:
Նրանք իշխում էին այն հողը, որն նվաճել էին, որպեսզի նաև կարողանան վերահսկել իրենց հայրենակիցների և քաղաքացիների համոզմունքների համակարգերը: Աշխարհն այսօր օգտագործում է այն Աստվածաշնչը, որը բողոքական և նոր բարեփոխված քրիստոնեական տարբերակն է: Դա է հիմնական պատճառը, որ հին Աստվածաշնչում Հայաստանը ներկայացված էր որպես աշխարհի մարդկության հիմնասկիզբ:
