«Տոնի այս տխուր ֆորմալացումը այսօր նույնպես շարունակվում է». Հրանուշ Խառատյանի արձագանքը

Այսօրվա տոնը որևէ մեկի սեփականությունը չէ, որևէ մեկի «դասարանի քեֆը» չէ, որևէ մեկի ընտանեկան ու անձնական միջոցառումը չէ։

Պետության վերականգնումը խորհրդանշող օրը նաև պետական ինստիտուտների վերաժևորման և գնահատման օր է՝ անկախ օրվա հերոսներից, գործող անձերից և «նոր իրողությունններից»։

Զարմանալի է, երբ իրենց ադեկվատ համարող մարդիկ փորձում են արդարացնել այսօրվա տոնակատարություններին ԱԺ֊ի պատշաճ մասնակցության հարցի տապալումը։

Ու ցավոք, դրևորված միտումնավոր մոտեցումը հակասում է թե օրվա խորհրդին, թե միասնականության, թե «սիրո և համերաշխության» կոչերին»։

Այնուհետև տիկին Խառատյանը գրում է. «Ես ցավում եմ, որ հարգելի պարոն Armen Ashotyan-ը միայն պետական ինստիտուտների, գլխավորապես ԱԺ-ի պատշաճ մասնակցության մասով է տեսնում «հասարակության մի մասի» օտարումը տոնի գլխավոր խորհրդանիշերից մեկից՝ միասնականությունից:

ՀՀՇ-ի և ՀՀԿ-ի կառավարման տարիներին ես բազմիցս գրել եմ, որ տոնահանդեսի մշակույթից օտարված է տոնահանդեսի գլխավոր հասցեատերը՝ Հայաստանի իրավական իշխանության տերը, այն է՝ Հայաստանի ժողովուրդը: Հայաստանի իրավական իշխանատիրոջը պաշտոական տոնակատարություններին հատկացվել է կողքից դիտորդի կարգավիճակ, այն չափով, ինչ չափով այդ տերն ինքը կարող է «կազմակերպել» իր դիտորդությունը հրամցված համերգային և թատերականացված միջոցառումային ծրագրերին:

Հեռուստաէկրաններից կամ, եթե հաջողվի՝ կիզիչ արևի տակ կամ սառնամանիքին ֆիզիկական ներկայությամբ, կանգնած դիտելով: Տոնի այս տխուր ֆորմալացումը այսօր նույնպես շարունակվում է, և ես հույս ունեմ, որ մեզ առաջիկայում կհաջողվի ջարդել այդ վատ կաղապարը: Ժամանակին մի անգամ իր հետ հանդիպել և քննարկել եմ այս ձևավորվող վատ ավանդույթը և հիշում եմ՝ իմ տպավորությամբ հասկացել է: Սիրով առաջարկում եմ Արմեն Աշոտյանին միանալ այս կարևոր հարցի լուծմանը՝ իրական համաժողովրդական տոնահանդեսը օդի ու ջրի պես անհրաժեշտ է Հայաստանի ողջ հասարակությանը»:

Հավելենք, որ Արմեն Աշոտյանը Հրանուշ Խառատյանի այս գրառմանն արձագանքել է՝ գրելով. «Առաջարկը ընդունեցի, տիկին Հրանուշ։ Շնորհակալ եմ։ Այս շաբաթ փորձենք քննարկել միասին»։