Տպել
Կառավարությունը հունիսի 11-ին հավանություն տվեց «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» օրենքում լրացումներ կատարելու մասին օրենքի նախագծին, որով 2018թ. հուլիսի 1-ից ուժի մեջ է մտնում պարտադիր կուտակային բաղադրիչը:
Կառավարության այս որոշումից հետո ՀՀ Աշխատանքի և սոցիալական հարցերի նախարար Մանե Թանդիլյանը հրաժարական տվեց: Թանդիլյանի քայլը սպասված էր և ազդեցիկ, քանի որ նա կուտակային համակարգի դեմ պայքարող հիմնական գործիչներից մեկն էր և իր համաձայնությունը այս համակարգի ներդրմանը անհասկանալի կմնար:
Պետք է նկատել որ այս առումով անհասկանալի էր նաև վարչապետ Փաշինյնաի կեցվածքը, քանի որ տարիներ առաջ նա նույնպես դեմ է արտահայտվել պարտադիր կուտակային համակարգի ներդրմանը և հայտարարել է, որ այդ համակարգին դեմ է Հայաստանի բնակչության 80 տոկոսը: Իհարկե անհասկանալի է, թե ինչու է Փաշինյանը հակասում ինքն իրեն, սակայն այս ամենում առավել ուշագրավն այն է, որ Փաշինյանի կառավարության այս որոշումը հակասում է ՀՀ սահամանդրությանը:
Դեռ 2014 թվականին ԱԺ 34 պատգամավորներ դիմեցին Սահամանդրական դատարան «Կուտակային կենսաթոշակների մասին» նոր օրենքը հարակից փոփոխություններով սահմանադրությանը հակասելու վերաբերյալ հայցով: Այս դիմումի տակ ստորագրողների թվում է եղել նաև պատգամավոր Նիկոլ Փաշինյանը:
Ի զարմանս շատերի ՍԴ-ն հակասահմանադրական ճանաչեց կուտակային կենսաթոշակային օրենքի դրույթները: Սա նշանակում էր, որ ներդրվող համակարգը չի կարող այդ տեսքով կյանքի կոչվել: Սահմանադրական դատարանի որոշումը զգաստացրեց անգամ ՀՀԿ-ին և նրանք իրենց իշխանության տարիներին չկարողացան կյանքի կոչել այն:
Հիմա փաստորեն այս համակարգի կյանքի կոչումը դառնում է Նիկոլ Փաշինյանի կառավարության առաջին հակասահամանադրական որոշումը: Եվ որ ամենազավեշտալին է՝ վարչապետ Փաշինյանը կյանքի է կոչում մի ծրագիր, որի դեմ պայքարում էր պատգամավոր Փաշինյանը:
Այս առումով վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանը հանրությանը հավելյալ բացատրություններ տալու կարիք ունի: Ի վերջո ինչու՞ է նա կյանքի կոչում ՀՀԿ-ական իշխանության մի ծրագիր, որի դեմ ինքը պայքարել է և ավելին Սահմանադրական դատարանում հաղթել է այդ պայքարում:
