«Երբևէ մտածել եք, որ աշխարհի թվացյալ ամենաուժեղները կամ ամենահաջողակները հնարավոր է, որ իրականում դժբախտ մարդիկ են, խեղված մանկությամբ ու իրենց գործով իրենք աշխարհից վրեժ են լուծում». Հովհաննես Ավետիսյան
Advertisement 1000 x 90

«Երբևէ մտածել եք, որ աշխարհի թվացյալ ամենաուժեղները կամ ամենահաջողակները հնարավոր է, որ իրականում դժբախտ մարդիկ են, խեղված մանկությամբ ու իրենց գործով իրենք աշխարհից վրեժ են լուծում». Հովհաննես Ավետիսյան

Հովհաննես Ավետիսյանի ֆեյսբուքյան էջից.

«Երբևէ մտածել եք, որ աշխարհի թվացյալ ամենաուժեղները կամ ամենահաջողակները հնարավոր է, որ իրականում դժբախտ մարդիկ են, խեղված մանկությամբ ու իրենց գործով իրենք աշխարհից վրեժ են լուծում:

Օրինակ Թայսոնը. Դիտում ես մարտերը, ցնցող տպավորություններ են, հատկապես երբ իրենից բազմակի անգամներ չափերով և ուժով առավելներին գետնին է տապալում: Նա կարիերի աստեղային ուղու վրա մի քանի հարյուր միլիոն է աշխատում, բայց այնուամենայնիվ հաջորդիվ դառնում ունեզուրկ:

Տպավորություն է, թե աշխարհահռչակ դառնալն է նրան փչացնում: Իրականում նա ճնշված ու աշխարհի վրա չարացած միայնակ երեխա էր, որին շարունակաբար ձեռք էին առնում և նեղացնում. Իրադարձությունների բերումով սկսում է բոքս պարապել` առաջին հերթին իրեն պաշտպանելու համար, աշխարհի հանդեպ ամբողջ ատելությունը դնում է պարապունքների մեջ դառնում գլադիատոր: Սա ինքն էր ասում, ասում էր, որ ինքը գլադիատոր է, դրա համար միայն սև անդրավարտիքով է ռինգ դուրս գալիս, առանց որևէ ձևականությունների, դուրս է գալիս, անում իր կռիվը, ջախջախում ու հեռանում, հարցերին պատասխան երեխայական ձայնով` «այնպես, ինչպես իմ մարզիչը կասի»:

Իսկ վերջերս Թայսոնը ինչ եք կարծում ինչ էր անում` մարիխուանա աճեցնելու դասեր էր տալիս: Զուգահեռ, իբր շուոբիզնեսով է զբաղված, ինչ ասես չի անում, դե սա իհարկե գումար վաստակելու համար, բայց նա դեռ իրեն չի գտել, չի էլ գտնի:

Նմանատիպ ճանապարհի վրա է Մասկը: Թվացյալ հանճար է, հաջողակ խելացի, հարուստ:

Իսկ իրականության մեջ կրկին խեղված մանկությամբ երեխա է, այս մեկն էլ իր «հաջողություններով պարտական» է իր ինժեներ հորը: Վերջինս, ինչպես Մասկն էր ասում հրեշավոր մարդ էր: Սրան զուգահեռ էր, տարեկիցների կողմից բարբերաբար բռնությունների է ենթարկվել: Մասկն էլ, հրեշից և մնացյալից ծեծված ու դառնացած, իրեն տվել է խենթ երազների ու աշխարհից վրեժը սրանով է հանում:

Ու սենց լիքը կարելի է շարունակել ուսումնասիրել թվացյալ հաջողակների մանկությունը, կտեսնեք, որ գերակշիռ մասի դեպքում նրանք դժբախտ մարդիկ են, որ աշխարհից վրեժ են լուծում: Եվ նրանք երջանիկ չեն այն գործի մեջ, ինչով հայտնի են դարձել: Ուղղակի դրա մեջ ցավ են սպանում:

Երանի նրանց, որ զբաղվում են միաժամանակ իրենց երջանկություն բերող և բարիք ստեղծող գործով»:

Երբևէ մտածել եք, որ աշխարհի թվացյալ ամենաուժեղները կամ ամենահաջողակները հնարավոր է, որ իրականում դժբախտ մարդիկ են,…

Posted by Hovhannes Avetisyan on Monday, April 5, 2021