Գործող կառավարության քարոզիչները փորձում են մեզ համոզել, որ Հայաստանում հաստատվել է ժողովրդավարական համակարգ:
Արդյո՞ք դա համապատասխանում է իրականությանը։
Կառավարման համակարգերը լինում են երկու տեսակի՝ բաց և փակ։ Ժողովրդավարական համակարգերի հիմնական բնութագիրը «բաց համակարգ» լինելն է։ Արդյո՞ք գործող համակարգը կարելի է կոչել «բաց համակարգ»։
Բաց համակարգերում
– չկան յուրայիններ և օտարներ,
– գործում են որոշումների ընդունման բաց և թափանցիկ ընթացակարգեր,
– ճանճերը և կոտլետները (պաշտոնյաները և նրանց ընտանիքի անդամները) հանրային դաշտում տարանջատված են,
– կառավարման համակարգը գործում է ըստ սահմանադրության և օրենքների,
– չկա անձի պաշտամունք,
– հանրային լրատվամիջոցները բաց են բոլոր տեսակետների համար,
– իրավապահ և ազգային անվտանգության մարմինները ներքաշված չեն քաղաքական գործընթացներում,
– անօրինական հրահանգերը իրավապահ մարմինները չեն կատարում, իսկ նման հրահանգներ տվողները պատժվում են,
– գործարար աշխարհը և կառավարության անդամները (նաև նրանց ընտանիքի անդամները) գործնական հարաբերությունների մեջ չեն գտնվում։
Այս ցուցակը կարելի է երկար թվարկել։ Ըստ դրանց կարելի է գնահատել Հայաստանի ներկայիս (ինչպես նաև անցյալի ու ապագային) իշխանությունների ժողովրդավար, կամ հակաժողովրդավար լինելը։
Քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանի ֆեյսբուքյան էջից: