Տպել
Մարդիկ, որոնք երբեք չեն կարողացել հաղթահարել բրոկկոլիի հանդեպ իրենց հակակրանքը կամ կարտոֆիլի չիփսի հանդեպ սերը, կարող են մեղքի մի մասը գցել իրենց գեների վրա, ասվում է նախնական ուսումնասիրության մեջ, գրում է UPI-ը։
Հետազոտությունը, որին մասնակցել է ավելի քան 6200 չափահաս, պարզել է, որ փոխկապակցվածություն կա ճաշակի հետ կապված որոշ գեների եւ սննդի որոշակի խմբերի նկատմամբ մարդկանց նախասիրությունների միջեւ:
Ըստ հետազոտող Ջուլի Ջերվիսի՝ գործոնները՝ մշակույթից մինչեւ տնտեսագիտություն, ազդում են սննդակարգի վրա:
Բայց հետազոտության արդյունքները ընդգծում են ճաշակի հետ կապված գեների դերը սննդի ընտրության հարցում, ասում է նա:
Մարդիկ հաճախ չգիտեն, թե ինչու են դժվարանում ուտել այնպիսի բաներ, որոնք գիտեն, որ օգտակար են իրենց համար, օրինակ՝ կանաչ բանջարեղենը, նշել է Ջերվիսը:
Ընդհանուր առմամբ, հետազոտողները պարզել են, որ այն մարդիկ, որոնք դառը համով բարձր միավորներ ունեն, հակված են ավելի քիչ ամբողջական հացահատիկ ուտել, քան նրանք, ովքեր ցածր միավորներ ունեն: Նմանապես, աղի համերի նկատմամբ գենետիկ զգայունություն ունեցող մարդիկ ավելի քիչ բանջարեղեն են օգտագործել։
