Տպել
Տանզանիայի հյուսիսում՝ Քենիայի սահմանից ոչ հեռու գտնվող, 3 մ խորությամբ ոչ մեծ լիճը իր անվանումը ստացել է նատրոն հանքանյութից:
Կախված տարվա եղանակից` ջրի մակերևույթը կարող է ծածկվել հանքային աղերի շերտով:
Երբ ջրի գոլորշացումը հանգեցնում է Նատրոնի ալկալիականության նշանակալի բարձրացման, ակտիվանում են որոշ բակտերիաների տեսակներ, ինչի շնորհիվ լիճը ներկվում է արնա-կարմիր գույնով:
