Տպել
Գագիկ Մկրտչյանի ֆեյսբուքյան էջից.
«ԱՆՀԱՎԱՆԱԿԱՆ ՊԱՏՄՈՒԹՅՈՒՆ
Դեպքը տեղի է ունեցել 20-րդ դարի սկզբին Շոտլանդիայում: Տեղացի ֆերմերը դաշտից վերադառնում էր տուն։ Անցնելով ճահճի կողքով, նա հանկարծ լսեց օգնության ճիչ. Ֆերմերը վազեց դեպի ձայնը և տեսավ մի տղայի, որը խեղդվելով փորձում էր դուրս գալ ճահճից։ Ֆերմերը իր մոտ եղած կացնով արագ կտրում է մի հաստ ճյուղ և զգուշորեն մոտենալով և ճյուղը մեկնում է խեղդվողին։ Երբ տղան դուրս է գալիս ճահճից երկար ժամանակ չի կարողանում զսպել արցունքները, ու միաժամանակ դողում։
«Արի գնանք իմ տուն», – առաջարկում է ֆերմերը: Պետք է հանգստանալ և տաքանալ։
«Ոչ, ոչ,- ասում է տղան օրորելով գլուխը,- հայրս ինձ է սպասում»: Նա շատ կանհանգստանա։
Տղան, շնորհակալություն հայտնելով իր փրկչին, վազզելով գնում է:
Եվ առավոտյան ֆերմերի տան դիմաց կանգ է առնում մաքրացեղ ձիերով լծված մի կառք, որից դուրս է գալիս լավ հագնված մի ջենթլմեն և հարցնում.
«Դուք ե՞ք երեկ փրկել իմ որդու կյանքը»:
«Այո, ես»- պատասխանեց ֆերմերը:
– Ինչքա՞ն եմ ես Ձեզ պարտք։
«Մի վիրավորեք ինձ, պարոն: Դուք ինձ ոչինչ պարտք չեք։ Ես արեցի այն, ինչ պետք է աներ նորմալ մարդը.
-Չէ, չեմ կարող այդպես թողնել, քանի որ տղաս ինձ համար շատ թանկ է: Նշեք ցանկացած գումար»,- պնդեց այցելուն:
«Այլևս չեմ ուզում խոսել այդ մասին։ Ցտեսություն. Ֆերմերը շրջվեց, որ հեռանա։ Եվ հետո նրա որդին դուրս թռավ շքամուտք։
– Ձեր տղան է՞: հարցրեց հյուրը.
«Այո»,- հպարտորեն պատասխանեց ֆերմերը՝ շոյելով տղայի գլուխը։
– Եկեք այսպես անենք: Ես ձեր որդուն ինձ հետ կտանեմ Լոնդոն և կվճարեմ նրա ուսման համար։ Եթե նա իր հոր պես մարդ է, ապա ոչ դու, ոչ ես չենք զղջա այս որոշման համար։
Անցնում է մի քանի տարի։ Ֆերմերի որդին ավարտում է միջնակարգ դպրոցը, ապա՝ բժշկական համալսարանը, և շուտով նրա անունը համաշխարհային հռչակ է ձեռք բերում, որպես պենիցիլին հայտնաբերած մարդու անուն։ Նրա անունը Ալեքսանդր Ֆլեմինգ էր։
Պատերազմից անմիջապես առաջ այդ նույն պարոնի որդին ծանր թոքաբորբով ընդունվեց Լոնդոնի կլինիկաներից մեկը։ Ի՞նչ եք կարծում, այս անգամ ի՞նչն է փրկում նրա կյանքը: Այո, պենիցիլինը, որը հայտնաբերել էր Ալեքսանդր Ֆլեմինգը:
Ֆլեմինգին կրթած ջենթլմենի անունը Ռանդոլֆ Չերչիլ էր։ Իսկ նրա որդու անունը Ուինսթոն Չերչիլ էր, ով հետագայում դարձավ Անգլիայի վարչապետ։
Հավանաբար, հենց այս իրադարձություններն է հիշել Ուինսթոն Չերչիլը՝ ասելով. «Այն, ինչ դու արել ես, կվերադառնա»»։
