Տպել
The Christian Science Monitor-ի սյունակագիր Ֆելիքս Ֆրանցն անդրադարձել է «Թավշյա հեղափոխությունից» հետո Հայաստանի ներքաղաքական իրավիճակին՝ ծավալուն վերլուծության միջոցով փորձելով գտնել հետևյալ հարցի պատասխանը՝ արդյոք կարող է նախկին բանտարկյալ, լրագրող, ընդդիմության առաջնորդ Նիկոլ Փաշինյանը, որը գլխավորեց իր երկրի հանկարծակի ընթացքը դեպի ժողովրդավարություն, հարատև փոփոխություն բերել Հայաստանին:
«Ընդդիմախոսների համար էքսցենտրիկ, անպատասխանատու և ամբարտավան, աջակիցների համար՝ սկզբունքային, երկիրը և ժողովրդին մշտապես իր շահերից առաջ դասող: Սակայն կա մի բան, որում երկու ճամբարներն էլ համակարծիք են. Հայաստանին հաստատակամորեն նորագույն ժամանակակից ժողովրդավարության ուղու վրա դրած հեքիաթային հեղափոխության առաջնորդը չափազանց հմայիչ է (խարիզմատիկ)»,-վարչապետ Նիկոլ Փաշինյանի մասին գրում է հեղինակը:
Այնուհետև նա ներկայացնում է 2018թ. գարնան իրադարձությունները, այն՝ ինչպես փոքրիկ Հայաստանն օրեր շարունակ համաշխարհային լրատվամիջոցների ուշադրության կենտրոնում էր:
Ֆրանցը նկատում է, որ թեև հեղափոխությանը միացել էին բազմաթիվ ուժեր, սակայն ցուցարարների, քաղաքաբնակ և գյուղաբնակ հայերի, երիտասարդների ու ծերերի էներգիան համախմբված էր մեկ անձի շուրջ:
«Այդ անձն այնպիսի ամուր կոալիցիա էր կազմել, որ զանգվածային բողոքի ակցիաներից ընդամենը երկու շաբաթ անց պարոն Սարգսյանը (ՀՀ 3-րդ նախագահ, նախկին վարչապետ Սերժ Սարգսյան) հրաժարական տվեց»,- գրում է հեղինակը:
Հոդվածագիրը նշում է, որ լրագրող, հեղափոխական ու ընդդիմության առաջնորդ Նիկոլ Փաշինյանը վարչապետ դառնալուց հետո կանգնել է առ այսօր ամենաբարդ խնդրի առաջ՝ կառավարում:
«Փողոցային հեղափոխությունների դասերից մեկն այն է, որ մարդիկ արագ փոփոխությունների ակնկալիք ունեն: Շատ քննադատներ կասկածում են, որ Փաշինյանին կհաջողվի համախմբել դեռևս փխրուն ազգին, որը մշտապես տարածաշրջանային լարվածության մեջ է: Բայց մյուսներն էլ հավատացած են, որ նա ունի տեսլական, Հայաստանին հարատև, իրական փոփոխության հասցնելու բնազդային կարողություն: Առայժմ Հայաստանը խաղաղ հեղափոխության համընդհանուր ոգևորության կիզակետում է, իսկ Փաշինյանն էլ՝ որպես առաջնորդ, վայելում է երկարաձգված «մեղրամիսը»: Սակայն Փաշինյանի նկատմամբ տածած հիացմունքը հատել է քաղաքական աջակցության սահմանն ու, ոմանց կարծիքով, վերածվել անձի պաշտամունքի, ինչը կարող է վնասել «Թավշյա հեղափոխության» գաղափարներին»,-շարունակում է հեղինակը:
Նա ներկայացնում է որոշ հայերի, այդ թվում՝ քաղաքագետների մտահոգությունն առ այն, որ մեկ մարդու հետ չափից շատ հույսեր են կապվում:
Ֆրանցի հետ զրույցի ընթացքում որոշ հայ քաղաքագետներ, խոսելով Փաշինյանի թերություններից, նշել են, որ թեև նա լավ մտադրություններ ունի, սակայն երկրի կառավարման համար անհրաժեշտ կրթության պակաս ունի ու չի հասկանում՝ ինչու անձի պաշտամունքը կարող է վտանգավոր լինել: Բացի այդ, ԼՂ հակամարտության համատեքստում որպես Փաշինյանի թույլ կողմ է նշվում ռազմական փորձի պակասը: Նշվում է նաև, որ վարչապետի նոր կառավարությունը թույլ է և որ նա պրոֆեսիոնալներով չէ շրջապատված:
«Իսկ մինչ այդ հորիզոնում բազմաթիվ մարտահրավերներ են՝ այդ թվում նաև արտաքին քաղաքականության վերաբերյալ»,- եզրափակում է հեղինակը:
