Փաշինյանի ընտանիքին պատկանող լրատվամիջոցում Վանեցյանի դեմ արշավը այդպես էլ քաղաքական թիմից ոչ ոք չաջակցեց: Ավելին` Փաշինյանը այս հարցում խաղի մեջ մտցրեց նույնիսկ իր ընտանիքի անդամներին: Նրա աներձաgը նույնիսկ մեղադրեց, որ «…Վանեցյանը հեռացվեց իշխանությունից, որովհետև պետական հեղաշրջում էր նախապատրաստում…»: Պարզվեց, որ բացի Փաշինյանի ընտանիքի անդամներից պետական հեղաշրջման մասին վարչապետի թիմակիցներից ոչ մեկին հայտնի չի եղել:
Ավելին` ԱԺ նախագահ Արարատ Միրզոյանը այդ թերթի գրառումը համարեց` «կենցաղային խոսակցություն», իսկ Վանեցյանին քաղաքական հակառակորդ չհամարեց: Ի դեպ Վանեցյանի մասով հրաժարվեցին գնահատականներ տալ նաև տարածքային կառավարման նախարար Սուրեն Պապիկյանն ու Կոտայքի մարզպետ Ռոմանոս Պետրոսյանը:
Այսինքն՝ նրանք համաձայն չեն Փաշինյանի աներձագի գնահատականի հետ, քանզի նոր հարցադրում է առաջ գալիս: Փաստորեն երկրում սպասվում էր պետական հեղաշրջում, որի մասին գիտեին միայն Փաշինյանը, նրա թերթի վերլուծաբանը և աներձագը: Սա է՞ նոր Հայաստանի խաղի կանոնները: Սա պարզապես իսկական խայտառակություն է, որն իր կրկնօրինակը չունի աշխարում: Սա ոչ միայն դեմոկրատիա չէ, սա բռնապետություն էլ չէ: Այսպիսի վիճակ նույնիսկ Ադրբեջանում հնարավոր չի լինի: Սա ընտայնապետության այնպիսի մոդել է, որը սովորաբար տարածված է որոշ աֆրիկյան երկրներում: Պարզապես այնտեղ, քանի որ իշխում է ոչ թե ընտանիքը, այլ ցեղը, ապա պետական գործերի մասին ավելի շատ մարդիկ են տեղյակ, քան ներկայիս Հայաստանում:
Իսկ 2500 տարեկան ազգի համար այսպիսի իշխանություն ունենալը ամոթ է, խայտառակություն: Ինտուիտիվ սա հասկանում են նույնիսկ Փաշինյանի թիմակիցները և այդ իսկ պատճառով մտորում են, թե ինչպես կարելի է դուրս գալ այս իրավիճակից:
Վերջին ՔՊ-ի խորհրդաժողովին, բնականաբար, այս հարցը չէր կարող լուծել և ամենևին էլ այս խնդիրը կապ չունի Վանեցյանի հետ: Վանեցյանի հարցը միայն մակերեսի վրա է դրված:
Պարզապես արդեն բոլորի համար էլ պարզ է դառձել, որ գործ ունենք անհավասարակշիռ մարդու հետ, ով պետությունը կառավարում է սեփական կապրիզները բավարարելու հիման վրա:
Հետաքրքիր է, որ նույնիսկ սորոսականները մեծ հաշվով չաջակցեցին Փաշինյանին: Սրանք հասկացել են, որ կարող են «պղտոր ջրում ձուկ որսալ» և հայտարարում են, որ խնդիրը միայն Վանեցյանի մեջ չէ, այլ՝ վանեցյանների մեջ: Ինչը նշանակում է, որ Փաշինյանին ակնարկում են. «հանձնեք ԱԱԾ-ն մեզ և մենք կաջակցենք ձեզ»:
Գործնականում սա ոչ թե նրանց պահանջն է, այլ փաստացի ամերիկյան և թուրքական շրջանակների պահանջն է, որոնք փորձում են նեղն ընկած Փաշինյանից նոր ոլորտներ կորզել պետական կառավարման համակարգում:
Այս մասին մենք դեռ մեր վերլուծությունները կներկայացնենք:
Պարզապես նշենք, որ երկիրը հայտնվել է ծայր աստիճան վտանգավոր վիճակի մեջ, որտեղ այլևս չկա կառավարող թիմ, իսկ թիմի առաջնորդը այլևս չի վստահում ոչ մեկին և զբաղված է բացառապես սեփական կապրիզները բավարարելով:
Սա է իրականությունը:
Արտակ Հակոբյան