Տպել
Մոռացված հին հայկական երգերին նոր շունչ տալու գաղափարը համախմբեց սփյուռքի ու Հայաստանի երիտասարդ երաժիշտներին։ Արդեն յոթ տարի է Ադանա խումբը հայկական ավանդական երաժշտությունը մատուցում է սիմֆոնիկ մեթալ ոճով։ Գաղափարը Թեհրանից 17 տարի առաջ Երևան տեղափոխված Քարամեան եղբայրներինն էր, որն իրականացնելը դժվար էր թվում։
Ադանան երկու առաքելություն ուներ՝ Սփյուռքի ու հայ երիտասարդներին ծանոթացնել հայկական ավանդական երգերին, ինչպես նաեւ զարգացնել ռոքը Հայաստանում։
«Սովետական միության ժամանակ ռոքը զարգացած է եղել, մեծամասնությունը լսում էր։ Անկախությունից հետո ռոքն այդքան էլ զարգացած չէր։ Սխալ երաժշտությունն է աճել ու զարգացել։ Մենք ուզում էինք ռոքը զարգացնել ու սփյուռքի նոր սերնդին սովորեցնեինք հայկական հին երգերը»։
Ադանան իր առջև դրված առաքելության կատարման ճանապարհին բազում բարդություններ է հաղթահարել։ Առաջինը՝ հանդիսատեսի արձագանքն էր. Իրենց ծանոթ երգերը ռոքի միջոցով մատուցելն ու նրանց դատին հանձնելը շատ համարձակ քայլ էր։ Արին Քարամեանը պատմել է, որ երկրորդ բարդությունն էլ հայկական երգերի մեղեդիների հենքը չփոփոխելն էր։ Դժվարությունները հաղթահարված են, խումբը 7 տարի բեմում է։
«Երիտասարդները բազմաշերտ են։ Ռոքը աշխարհում սիրված է ու մենք միքսեցինք մեր սերն առ ռոք ու մեր նպատակները։ Երիտասարդ սերունդը ունի ընտրանք՝ նույն երգը տարբեր ոճով մատուցվում է հիմա ու իրենք ազատ են ընտրելու։ Վերջին 5 տարիներին կոտրվել է նաև հարսանիքներին ռաբիս լսելը, շատերը կանչում են նմանատիպ խմբերի տարբեր առիթների։ Ռոքը ազատություն է՝ հատուկ առիթ պետք չէ լսելու համար»։
Չնայած ռոքի տարածված լեզուն անգլերենն է, սակայն աշխարհի տարբեր երկրներում շատ խմբեր պահպանում են իրենց ազգային լեզուն, միաժամանակ նաև միջազգային ճանաչում ձեռք բերում։ Բացառություն չէ նաև հայերենը։ Այսօր հպարտությամբ ասում են, որ հայկական ռոքը լսում են աշխարհի ամենատարբեր անկյուններում։ Նրանց արձագանքում են օրինակ՝ Ճապոնիայից, կամ Մեքսիկայից, որտեղից նաև հեղինակային իրավունքների հարցով են դիմել՝ թողարկելու Ադանայի երգերը տեղական ռադիոյով։
Խմբի անդամների աշխարհագրությունն էլ է բազմազան։ Յուրաքանչյուր համերգին և ձայնագրմանն արդեն 7 տարի հավաքվում են տարբեր երկրների երաժշտասերները։ 2012-ից Սիրիայից Երևան տեղափոխված Գեղամը խմբին միացավ 2016 թվականին ու զբաղեցրեց բաս կիթառահարի պատվավոր տեղը։ Նրան հաճելի է նոր հնչեղություն տալ մանկության սիրելի երգերին։
Ինչպես ամենուր, Ադանայում ևս 2019-ը և 2020-ը ամենաբարդն էին։ Նախ քովիդն ազդեց գործունեության վրա, հետո 2020-ի պատերազմը իր հետքը թողեց։ Արվեստագետները ցավն ու ապրումները թղթին հանձնեցին ու նոյեմբերի 9-ին՝ պատերազմի ավարտի տարելիցին կթողարկեն ամենաբարդ ու հուզիչ առաջին հեղինակային գործը՝ նվիրված 44-օրյա պատերազմում ընկած հերոսներին։
