Տպել
«Իմ յուրաքանչյուր խորշոմն իմ կյանքն է։ Ես երբեք չեմ հրաժարվի իմ ոչ մի խորշոմից, քանի որ դրանք ինձ համար չափից դուրս թանկ են»։ Աննա Մանիանի
Անդրադառնալով դասական իտալական կինեմատոգրաֆին և ընդհանրապես համաշխարհային կինոարվեստին՝ անհնար է առաջին հերթին չհիշատակել այն վառ ու փոթորկոտ երևույթը, որը ամբողջ աշխարհը ճանաչում է որպես Աննա Մանիանի: Լսելով այս հանճարեղ դերասանուհու անունը՝ միանգամից պատկերացնում ես կոնտրաստային, բազմամշակույթ Իտալիան՝ իր բոլոր հարստություններով ու թերություններով, իտալական ավանդույթները, զգացմունքային, անմիջական կերպարները և, իհարկե, Իտալիայի սիրտը՝ մայրաքաղաք Հռոմը: Եվ այդ ամենը՝ կինոյում: Հենց սա էր մատուցում Աննա Մանիանին իր տառապած դեմքով, կեղծիքից զուրկ անբռնազբոս էությամբ, բարձրամակարդակ դերասանական խաղով… Իրոք, ինչպես Ֆելինին է ասել, Հռոմը հենց նա էր՝ Մանիանին: Իր առանձնահատուկ կերպարի և կինոյում խաղացած դերերի շնորհիվ նա դարձավ Հռոմի բացահայտ խորհրդանիշներից մեկը և պատմության մեջ ու մարդկանց հիշողություններում մնաց որպես իսկական իտալական կնոջ, իտալուհի մոր վառ օրինակ:
Նա եղել է իտալական նեոռեալիզմի մուսան՝ աշխատելով համաշխարհային կինոյի ամենահայտնի ռեժիսորների հետ՝ Ռոսելինիից մինչև Պազոլինի… Համագործակցում էր նաև ամերիկյան կինոգործիչների հետ: Նա առաջին իտալացի դերասանուհին էր, ով «Օսկար» մրցանակի արժանացավ «Դաջված վարդը» ֆիլմում իր դերի համար: Ի դեպ, պիեսի հեղինակը՝ դրամատուրգ Թենեսի Ուիլյամսը, հենց Մանիանիի համար էր գրել այդ պիեսը, որի հիման վրա նկարահանվել էր ֆիլմը: Իտալացիները նրան կոչում էին Նանարելա, սակայն նա աշխարհին հայտնի է նախևառաջ որպես Մամա Ռոմա։
Աննա Մանիանին ծնվել է 1908թ-ի մարտի 7-ին Հռոմում: Վարկած կար, թե նա իրականում ծնվել էր Ալեքսանդրիայում, և նրա հայրը եգիպտացի էր, իսկ մայրը՝ իտալացի: Սակայն ինքը՝ Աննան, միշտ բոլոր հարցազրույցներում շեշտել է, որ ծնվել է Հռոմում և հորը երբեք չի ճանաչել: Նրա մայրը՝ Մարինա Մանիանին, աշխատում էր որպես դերձակ: Աղջկա ծնվելուց հետո նա ամուսնացել էր մի ավստրիացու հետ և մեկնել Եգիպտոս: Երևի այդ պատճառով էին ոմանք պնդում, թե, իբր, Աննայի հայրը եգիպտացի է, մինչդեռ Աննան երբեք չի իմացել, թե ով է իր կենսաբանական հայրը: Աղջկան իր խնամքի տակ է վերցնում տատիկը։ Այդ ընտանիքում էին նաև Աննայի հինգ մորաքույրները՝ Դորան, Մարիան, Ռինան, Օլգան և Իտալիան: Միակ տղամարդն ընտանիքում նրա մորեղբայրն էր: Աննան շատ զգայուն և նյարդային երեխա էր: Ընտանիքն ապրում էր ծանր պայմաններում, Իտալիայի մայրաքաղաքի աղքատ ու մութ թաղամասերից մեկում: Թերևս, հենց այստեղ էլ ձևավորվել է ապագա դերասանուհու՝ ազգային հերոսուհու գծերով օժտված կերպարը, որն արդարություն և լավ կյանք է փնտրում հասարակության մեջ:
Երբ Աննան ինը տարեկան էր, տատը թոռնուհուն բերում է միանձնուհիների ֆրանսիական քոլեջ, որտեղ, սակայն, աղջիկը երկար չի մնում՝ ընդամենը մի քանի ամիս, իսկ հետո նրան տուն են վերադարձնում: Այնուհետև Աննան դաշնամուր նվագել է սովորում և իր երաժշտական ուսումը շարունակում է մինչև երկրորդ միջնակարգ դպրոց ընդունվելը: Այդ նույն ժամանակ նա մեկնում է Ալեքսանդրիա՝ մորը տեսակցության, բայց ամեն ինչ այնքան էլ հաջող չի ընթանում մոր և դստեր հարաբերություններում: Վերադառնալով՝ Աննան որոշում է թողնել երաժշտական ուսումը և այլ ճանապարհ ընտրել։
1927թ-ին Աննային առանց քննությունների ընդունեցին Էլեոնորա Դուզեի հռոմեական դրամատիկական արվեստի ակադեմիա: Նա սկսեց հաճախել Սիլվիո Դ’Ամիկոյի դերասանական դասընթացներին: Հայտնի է, որ Աննան լավ էր սովորում, և ակադեմիան ավարտելուց հետո նրան ընդունեցին Նիկոդեմի-Վերգանի-Չիմարա դերասանական խմբակ: Հենց այստեղ էլ ամենամանր, էպիզոդիկ դերերից սկիզբ առավ նրա դերասանական կարիերան: 1928թ-ին թատերական խումբը պետք է Արգենտինա մեկներ, սակայն այդ տարին անհաջող էր Աննայի համար: Ավտովթարի զոհ դարձավ տաղանդավոր դաշնակահար Կառլո Ձեկկին, ում հետ Աննան պատրաստվում էր ամուսնանալ: Խմբակը լուծարվեց: Այդ տարի վախճանվեց նաև Աննայի տատիկը, ով մեծացրել էր նրան։
Աննան ընդունվեց իր ռևյուներով հայտնի դարձած Անտոնիո Գանդուզիոյի դերասանական խումբ: Վերջինս նրա համար մուտք բացեց դեպի կինոյի աշխարհ: Իր առաջին էպիզոդիկ դերը Աննան խաղում է 1934թ-ին՝ «Կույրը Սորենտոյից» ֆիլմում: 1935թ-ի հոկտեմբերի 3-ին տեղի է ունենում Աննայի հարսանիքը: Նա ամուսնանում է իտալացի ռեժիսոր Գոֆրեդո Ալեսանդրինիի հետ: Ամուսնության սկզբնական շրջանը երջանիկ էր: Աննան նույնիսկ չէր փորձում աշխուժորեն զբաղվել իր կարիերայով, քանի որ հաճույք էր ստանում ընտանեկան կյանքից: Բայց հետո Ալեսանդրինին հրապուրվում է այլ կնոջով: Աննայի միակ մխիթարությունը դառնում է աշխատանքը: Դերասան Մասիմո Սերատոյի հետ ունեցած սիրավեպի արդյունքում ծնվում է նրա որդին։
Ամբողջությամբ՝ kinoversus.com
