Տպել
Օրաբաժնում ֆրուկտոզայի բարձր մակարդակը թույլ չի տալիս լյարդին այրել ճարպը, ընդ որում, գլյուկոզայի նույն քանակը մետաբոլիզմի ցուցանիշների վրա նման ազդեցություն չի ունենում: Նման եզրակացության են եկել Բոստոնի Ջոսլին դիաբետի կենտրոնի հետազոտողները, հաղորդում է RG-ը:
Այսպիսով, ստացվում է, որ «դիետիկ» ֆրուկտոզան ավելի բացասական ազդեցություն է գործում առողջության վրա, քան գլյուկոզան, նույնիսկ եթե դրանք միևնույն կալորիականությունն ունեն:
«Ֆրուկտոզան լյարդին ստիպում է ճարպ հավաքել: Այն գործում է գրեթե այնպես, ինչպես օրաբաժնում մեծ քանակությամբ ճարպի ավելացումը: Դա հակադրվում է օրաբաժնում գլյուկոզայի մակարդակի բարձրացման էֆեկտի հետ, ինչը լյարդին օգնում է այրել ճարպը, և, հետևաբար, փաստացի նպաստում է ավելի առողջ մետաբոլիզմին»,- նշել է հետազոտության հեղինակ Ռոնալդ Կանը:
Կենդանիների վրա արված ուսումնասիրություններում գիտնականները համեմատել են մետաբոլիզմի վրա 6 տարբեր դիետաների ազդեցությունը՝ ֆրուկտոզայի և գլյուկոզայի բարձր պարունակությամբ սնունդ, այդ 2 տարբերակները, սակայն ճարպի բարձր մակարդակով, ինչպես նաև սովորական օրաբաժին՝ ճարպի ավելացմամբ, սակայն շաքարի սովորական քանակով:
Մասնագետները, մասնավորապես, ուսումնասիրել են լյարդի բջիջներում ացիլկարնիտինների մակարդակը, դրանք արտադրվում են, երբ այդ օրգանն այրում է ճարպը: Դրանց բարձր մակարդակը վատ ցուցանիշ է, և դա նշանակում է, որ լյարդի մեջ շատ ճարպեր են այրվում: Ընդ որում, հաստատվել է, որ գլյուկոզան օժանդակ ազդեցություն է գործում ճարպի այրման ժամանակ:
Գիտնականները նաև վերահսկել են CPT1А ֆերմենտի ակտիվությունը: Տվյալ դեպքում որքան շատ, այնքան՝ լավ, և դա ցույց է տալիս, որ միտոխոնդրիան ճարպի այրման իր աշխատանքը լավ է կատարում: Հետազոտողները հայտնաբերել են, որ ճարպի և ֆրուկտոզայի բարձր պարունակությամբ օրաբաժնի դեպքում CPT1А մակարդակը ցածր է, իսկ միտոխոնդրիան չի կարող պատշաճ կերպով գործել:
