Տպել
Պատմաբան Վահե Անթանեսյանի հրապարակումը իր միկրոբլոգում. «Արարատյան արքաները հատուկ ուշադրություն էին դարձնում բանակի հեծելազորին: Ռուսա Ա «Արքայական գնդի» համար հատուկ ձիեր են բուծել ու վարժեցրել Կապուտան լճի արևելյան ափին գտնվող Սուրի մարզում, իսկ Անիաշտանիա մարզը համարվել է Ռուսա Ա «Ձիերի երամակների տունը«: Արքայական գնդի պետքերն են հոգացել նաև Կապուտան լճի հյուսիս-արևելքում գտնվող բարի մարզի ձիանոցները:
Սարգոն Բ իր արձանագրության մեջ նշում է.
-Այս գավառում ապրող մարդիկ ամբողջ Ուրարտուում նմանը չունեն հեծելազորի համար ձիեր վարժեցնելու մեջ: Ռուսա Ա լայնատարած երկրում ծնված փոքրիկ քուռակները, որոնք աճեցվում էին արքայական գնդի համար, և ամեն տարի վերցվում իբրև հարկ, ուղարկվում էին Սուրի գավառը, որը Ուրարտուի մարդիկ Մանայի երկիր են անվանում: Քանի դեռ նրանց կազմվածքը չի ստուգվել, նրանց չեն հեծնում: Մինչև չեն վարժեցվում ելքերին, պտույտներին և դարձերին, այն ամենին, ինչ անհրաժեշտ է մարտի համար, նրանք վազվզում են առանց թամքի:
Ինչ վերաբերվում է Անիաշտանիա ամրոցին, ապա այն համարվում է Ռուսայի ձիերի երամակների տունը:
Արարատյան արքաները հաճախ էին նաև որպես ռազմավար ձիերի երամակներ վերցնում»:
