Տպել
Քիչ չեն մարդիկ, որոնց թերահաւատութիւնը այնտեղ է հասել՝ որ ինձանից պահանջում են ասել, թէ ներկայ քաղաքակրթութեան նախահայր «Նօյը վերջապէս ի՞նչ ազգի ծնունդ է եղել»:
Պատմաբան բարեկամներից ոմանք էլ ինձ քննադատեցին, որ չեմ անդրադարձել ժամանակագրութեան հարցին՝ «առանց որի վաւերական պատմութիւն չի կարող լինել»:
Ընդունեցինք մեղադրանքները: Սկսենք երկրորդ խնդրի քննարկումից:
Այդպիսի աշխատանքը պահանջում է մէկից աւելի տուեալներ ունենալ նոյն իրողութեան մասին՝ ու համեմատել հնարաւոր բոլոր աղբիւրները: Սակայն մեր ձեռքի տակ ունենք մարդկութեանն հասած հնագոյն մի՛ «վաւերաթուղթ»՝ «Սումէրական Արքայացանկ»-ը, ինչն էլ կ՛օգտագործենք որպէս հումք:
Այնտեղ յիշատակւում է Սարգոն Աքադացին՝ որն ընդունուած է ասել թէ իշխել է սկսել մ.թ.ա. մօտ 2750 թուականից, մեր օրերից (2010թ.) մօտ 4760 տարիներ առաջ:
Ըստ սոյն արքայացանկի՝ ջրհեղեղից մինչեւ Սարգոն Աքադացի երկրի տիրակալ արքաների գահակալութեան տարիների հանրագումարը կազմում է մօտ 32.618 տարի: Սրան գումարենք Սարգոն Աքադացուց մինչեւ Քրիստոս հասնող 2750 տարին՝ ու կը ստանանք ջրհեղի մօտաւոր թուականը, 35.368 տարի մ.թ.ա., մեր օրերից (2010թ.) մօտ 37.378 տարիներ առաջ:
Դոկտր Էրիխ Էբելինգն իր «Tod und Leden» գրքում յայտնում է թէ Աշուրից յայտնաբերուած մի արձանագրութեան իր վերլուծումը թոյլ է տալիս ասելու՝ որ ջրհեղեղը տեղի է ունեցել «Առիւծ» կենդանակերպի իշխանութեան օրոք240:
Մեզ աղբիւր ծառայած գրքի հեղինակը, Զախարիա Սիտչինը՝ հենուելով Էբելինգի տուեալին, գրում է թէ Նօյի գահակալումը Շուրուպպակում տեղի է ունեցել մ.թ.ա. 49.000 թուականին, երկրի սառցակալման սկիզբը եղել է մ.թ.ա. 38.000 թուականին, իսկ ջրհեղեղը՝ մ.թ.ա. 10.860-ից 8700-ի միջեւ ընկած ”Առիւծ”-ի իշխանութեան տարիներին:
Սումէրական արքայացանկի տուեալների հետ համեմատած՝ Սիտչինի եզրահանգումը շատ հեռու է Նօյեան ջրհեղեղից: Քանզի այդ արքայացանկը հաստատում է՝ որ Նօյեան ջրհեղեղը պատահել է Առիւծ կենդանակերպի իշխանութեան նախորդ շրջանին, այն է՝ մ.թ.ա. 36.780-ից 34.620 տարիների միջեւ: Յատկապէս՝ որ ետջրհեղեղեան առաջին արքան գահակալել է Քրիստոսից մօտ 35.368 տարիներ առաջ, ուստի եւ մեծ ջրհեղեղը տեղի պիտի ունենար դրանից մի քանի տարի շուտ:
Ջրհեղեղից յետոյ Նօյ նահապետը ինքնակոչաբար ինքն իրեն թագաւոր չէր հռչակելու՝ երբ երկրի վրայ մարդկութիւնը ոչնչացել էր:
Մովսէս Նաճարեան «Լեզուաբանութի՞ւն՝ Թէ ԻՄԱՍՏԱՍԻՐՈՒԹԻՒՆ»
