«Ես այս տոնի մասին խոսելիս միշտ ասում եմ, որ շատ լավ կլինի, որ կինն, առհասարակ, կարեւորվի յուրաքանչյուր օր, որովհետեւ մենք փխրուն, գեղեցիկ էակներ ենք, որոնց պետք է սիրել, հարգել, ընդունել ու երկրպագել անդադար՝ առանց ինչ-որ օրեր առանձնացնելու, բայց լավ է, որ ունենք տոներ, որոնք եւս մեկ անգամ շեշտադրում են ու հիշեցնում այդ մասին: Չնայած հիշեցնել, նշանակում է՝ դրա պակասը զգալ: Ամեն դեպքում, ես սրտանց եմ սպասում այս օրվան, սրտանց շնորհավորում եմ իմ կյանքի ամենակարեւոր էակին՝ մայրիկիս, դուստրերիս: Ուզում եմ, որ, առհասարակ, Հայաստանում կինն իրեն զգա իրավունքների տեր, եթե ոչ հավասար, ապա՝ ճիշտ դերակատարման մեջ: Ինձ համար կարեւոր է, որ կինը լինի կին, տղամարդը՝ տղամարդ, խոսքը նրա մասին է, որ յուրաքանչյուրն իր դերում իրեն լավ զգա»:
Անահիտն իր բարեգործական ծրագրերի շրջանակում հաճախ է շփվում տարբեր ոլորտի կանանց հետ՝ թե´ Երեւանում, թե´ մարզերում, եւ հասցրել է նկատել կարծրատիպային մի շարք առանձնահատկություններ, որոնք, ըստ դերասանուհու, մտահոգիչ են.
«Եթե խոսենք մայրաքաղաքի մասին, շատ առաջ ենք գնացել, բայց հենց ոտքս դնում եմ մարզեր, հասկանում եմ, որ մենք բավական շատ խնդիրներ ունենք՝ սկսած կանանց հոգեբանությունից. կանանց մեջ կա վախ, որոնց մասին նրանք չեն արտահայտվում, հաճախ ենթարկվում են բռնությունների: Ցավոք՝ Հայաստանում կանայք այնքան էլ տեղյակ չեն իրենց իրավունքներից, կարծես, թե ավելի շատ տեղյակ են պարտականություններից: Ես կուզեի, որ կինն այս կյանքում ինչ էլ անի, դա անի սիրով, ոչ թե պարտադրված՝ կարծրատիպերից կամ հասարակության կարծիքից ելնելով:
Մենք ենք ստեղծում այդ հասարակությունը, եւ մենք պետք է փոխենք ու կոտրենք այն կարծրատիպերը, որտեղ մարդուն այնքան չեն հարգում, որքան պիտի հարգեն: Ես չեմ ցանկանում ոչ գերագնահատել, ոչ էլ՝ թերագնահատել կնոջը, պարզապես պետք է իմանալ նրա արժեքը: Ես չեմ ասում, որ ամեն ինչ ընտանիքում պետք է որոշի կինը, ոչ՝ ուղղակի նա պետք է զգա սերն ու հարգանքը: Մենք դեռ շատ բացթողումներ ունենք մարզերում, եւ տարատեսակ թրեյնինգները, հոգեբանների աշխատանքը շատ եմ կարեւոերում այս հարցում: Նաեւ կարեւոր է դաստիրակությունը, որովհետեւ չմոռանանք, որ տղամարդկանց դաստիարակում ենք մենք՝ կանայք, եւ երբ հետո մեծացնում ենք այն տղամարդուն, որը միայն պահանջում է եւ ոչ հարգում, դրա մեջ կա նաեւ կնոջ մեղավորությունը: Մենք դեռ փոքրուց տղամարդկանց ասում ենք՝ դու տղամարդ ես, դու ուրիշ ես… Ես այսօր երկու տղա եմ մեծացնում, եւ ես նրանց անդադար ասում եմ՝ մայրիկի վրա ձայն բարձրացնել չի կարելի, կնոջ հետ այդպես չեն խոսում… Ես ուզում եմ, որ ապագայում նրանք իրենց ընտանիքներում էլ իմանան կնոջը հարգել»:
Ամբողջությամբ՝ news.am