երն իսկապես կարող է բուժել կոտրված սիրտը, ասվում է հետազոտության մեջ, որի արդյունքները հրապարակվել են Frontiers in Cell and Developmental Biology ամսագրում:
Օքսիտոցինն արտադրվում է մեր օրգանիզմում, երբ մենք գրկախառնվում եւ սիրահարվում ենք։
Այժմ Միչիգանի համալսարանի գիտնականները պարզել են, որ այն կարող է նաեւ վերականգնել սրտի վնասված բջիջները:
Սրտի կաթվածի ժամանակ սրտի կծկման համար պատասխանատու կարդիոմիոցիտները մեծ քանակությամբ մահանում են։
Սրանք հատուկ բջիջներ են, որոնք չեն կարող ինքնուրույն վերականգնվել:
Սակայն հետազոտողները պարզել են, որ օքսիտոցինը խթանում է սրտի արտաքին շերտի ցողունային բջիջները, որպեսզի նրանք տեղափոխվեն միջին շերտ եւ վերածվեն կարդիոմիոցիտների:
Առայժմ ուսումնասիրությունների արդյունքները ձեռք են բերվել միայն զեբրաձկան եւ մարդու բջիջների լաբորատոր պայմաններում։ Բայց հույս կա, որ մի օր օքսիտոցինը կարող է օգտագործվել բուժում մշակելու համար:
Սրտամկանի բջիջները սովորաբար մեծ քանակությամբ մահանում են սրտի կաթվածից հետո եւ չեն կարող վերականգնվել:
Սակայն նախորդ հետազոտությունները ցույց են տվել, որ սրտի արտաքին շերտի որոշ բջիջներ կարող են վերածրագրավորվել՝ դառնալով ժամանակավոր կարդիոմիոցիտներ:
Այնուամենայնիվ, մարդիկ չեն կարող դա անել ինքնուրույն:
Սա ստիպել է հետազոտողներին մտածել, թե արդյոք զեբրաձուկը, որն օժտված է մարմնի մասերը, ինչպիսիք են ուղեղը, ոսկորները եւ մաշկը վերականգնելու եզակի ունակությամբ, կարող է հուշել այս հանելուկի պատասխանը:
Գիտնականները պարզել են, որ սրտի վնասվածքից հետո երեք օրվա ընթացքում ուղեղում օքսիտոցինի մակարդակը բարձրանում է 20 անգամ։
Նրանք նաեւ ցույց են տվել, որ այս հորմոնն անմիջականորեն մասնակցում է սրտի վերականգնման գործընթացին։
Կարեւոր է, որ օքսիտոցինը նման ազդեցություն ունի մարդու հյուսվածքի վրա նաեւ փորձանոթում:
Հետազոտողների հաջորդ քայլը կլինի ուսումնասիրել օքսիտոցինի ազդեցությունը մարդկանց վրա սրտի վնասվածքից հետո:
Բնական պայմաններում արտադրվող հորմոնը մշտական չէ օրգանիզմում, ուստի կարող են անհրաժեշտ լինել օքսիտոցինի ավելի երկար գործող պատրաստուկներ: