Տպել
1890 թ. սեպտեմբերի 15-ին բրիտանական Դեյվոն կոմսությունում ծնվել է Ագաթա Միլերը, որը տարիներ անց աշխարհին հայտնի է դարձել Ագաթա Քրիստի անվամբ:
Նրա կյանքը լի է եղել հակասություններով, ոչ սովորական ելքերով: Այդ ամենը իհարկե, իր հետքն է թողել նրա ստեղծագործություններում:
Ստորև՝ մի քանի դեպք նրա կյանքից:
Ագաթա Քրիստին տառապել է դիսգրաֆիայով, նա չի կարողացել գրավոր շարադրել իր մտքերը:
Ստեղծագործական կյանքը փորձել է սկսել Մարթին Ուեսթ, Մարթին Գրեյ կեղծանուններով, համարելով, որ կին հեղինակի անունով դեդեկտիվները նրան համբավ չեն կարող բերել:
Առաջին համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Ագաթան բուժքույր է աշխատել զինվորական հոսպիտալում, որից հետո աշխատանքի է անցել դեղատանը, դրանով իսկ լավ յուրացնելով տարբեր թույների և հակաթույների անունները: Դրանց մասին մենք շատ կարող ենք կարդալ նրա ստեղծագործություններում:
1926 թ. նրա համար ճակատագրական կարելի է համարել: Մահանում է նրա մայրը, եղբայրը անբուժելի թմրամոլ է դառնում, քննադատներին դուր չի գալիս նրա «Ռոջեր Էքրոյդի սպանությունը», և Ագաթա Քրիստին անհետանում է: Բարեկամները դիմում են Արթուր Կոնան Դոյլին: Ագաթային գտնում են փոքրիկ առողջարանային մի քաղաքում, ուր նա բոլորին ներկայացել էր Թերեզա Նիլ անունով: Բարեկամները նրա մոտ նկատեցին հիշողության կորուստ, որը մի քանի օրից անհետացավ, չնայած, կարծիքներ կային, որ Ագաթան այդ ամենը բեմադրած է լինում:
Ագաթա Քրիստիի ծանոթներից՝ Բրայան Ալդիսը պատմում է, թե ինչպես է Ագաթան գիրք գրել: Ըստ նրա, գրողը ստեղծագործել է մինչև վերջին գլուխը: Ամեն բան մի կողմ է դրել: Հետո ընտրել է ամենաաննշան կերպարը, դեպքերը տեղափոխել գրքի սկիզբը, դարձնելով այդ աննշան կերպարին վեպի հանցագործը:
Երկրորդ համաշխարհային պատերազմի ժամանակ Ագաթա Քրիստին երկու պատմվածք է գրում՝ «Վարագույրը» և «Մոռացված սպանությունը»: Դրանք պետք է լինեին վերջին պատմվածքները՝ Էրքյուլ Պուարոյի և Միսս Մարփլի մասին: Քրիստիի խնդրանքով գրքերը պահվել են բանկում և պետք է լույս տեսնեին այն ժամանակ, երբ գրողն այլևս գրել չէր կարող:
Այդ պատմվածքները լույս են տեսել 1974 թ, երբ Ագաթա Քրիստին արդեն 84 տարեկան է եղել:
Ագաթա Քրիստիի գրքերի ընդհանուր տպաքանակը կազմել է 2 միլիարդ կտոր գիրք, տպաքանակ, որը զիջում է միայն Աստվածաշնչին և Ուիլյամ Շեքսպիրին: Թարգմանվել է աշխարհի 103 լեզուներով:
Ագաթա Քրիստին բազում թևավոր խոսքերի հեղինակ է, որոնցից մեկը՝ «Ազատությունն այն բանն է, որի համար արժե պայքարել»-ն է:
